02 feb Haptonomie zit in alles
Haptonomie is een begrip dat zich niet gemakkelijk laat uitleggen. En hoe meer ik er van weet, hoe moeilijker dat lijkt te worden, gek genoeg. Misschien heeft het er wel mee te maken dat het zo veelomvattend is. Want hoe meer ik er van weet, hoe vaker ik het tegenkom. En dat is dan weer niet zo gek. Want kort door de bocht, haptonomie gaat over voelen en gevoelens. En ja voelen, dat doen we de hele dag. Bij alles wat we doen hebben we gedachtes, emoties en gevoelens in ons lijf. Soms word je erdoor overspoeld, soms merk je ze amper op. Een voorbeeld:
Na de live gang van mijn website kreeg ik veel positieve reacties. En dat is fijn! Want stiekem vond ik het maar wat spannend. Ik had er een slapeloze nacht van…, onrust in mijn hoofd en in mijn lijf. Gedachten die over elkaar heen buitelden; Wat zal die of die er van vinden? Het maakt me niet uit wat ze er van vinden! Wat is ie mooi geworden! De hele wereld kan me nu zien… Dat ene stukje tekst, daar moest ik nog iets in veranderen. Is het niet te vee l tekst of toch te veel foto’s? En stond die foto nou wel goed? Werken de linkjes wel? Maar jemig wat is ie mooi geworden! Dat heb ik best goed gedaan. En ga zo maar door…
In mijn lijf kon ik de opwinding en spanning voelen, mijn ademhaling was hoger en sneller. Mijn spieren NIET ontspannen, mijn benen willen bewegen. Ik draai en ik draai. Ik ben bang, ik ben blij!
Gevoelens had ik ook toen een lieve vriend liet merken dat hij de website heel goed had bekeken. Hij heeft een scherp oog, is kritisch en heeft kennis van marketing en communicatie. Hij had positieve feedback. En een paar goede tips over hoe ik social media kan gebruiken als marketingtool. Je zou denken dat ik hier heel blij van werd en zijn tips graag aan zou nemen.
Mij gebeurde wat anders… in mijn drang om “het goed te doen” (angst om het verkeerd te doen) stond ik op scherp. Ik was een beetje achteruit gegaan op mijn stoel, mijn lijf wat meer opgericht, ik luisterde niet zo erg goed meer en ging me verdedigen (door bijvoorbeeld te zeggen: dat doe ik al) en vergat door te vragen. Een gemiste kans op dat moment. Gelukkig herken ik dit patroon inmiddels bij mezelf. Ik heb geleerd dat ik er op terug kan komen en alsnog van zijn expertise gebruik kan maken door hem op een later wel te vragen wat hij precies bedoelt.
Binnenkort drinken we samen een kop thee en dan vraag ik hem het hemd van zijn lijf!
Geen reactie's